Euskadi, Espainiako autonomi garatuenetariko bat da eta horren proba egin behar dugu euskal probintzietan bizi garenok euskararen erabilerari begira. Gure nahai edo gogoen desberdintasunak alde batera utziz, gaztelera eta euskararen elkarbizitza bermatu behar da. Euskadiko biztanleok elkar egin behar dugu lan inor baztertzeko asmoz.
Denok dakigu Euskadiko Autonomi Erkidegoko bi hizkuntza ofizialak gaztelera eta euskara direla. Hori dela eta, bidezkoa iruditzen zait bi hizkuntzen parekotasuna esparru sozialean. Hala ere, gaitzesgarriak eta harrigarriak dira Eusko Treneko "topo"-aren bezalako kasuak non hurrengo geltokiak euskaraz edo gazteleraz esateak txoferraren esku dago. Izan ere, askotan euskaraz soilik esaten dituzte, euskal hizkuntza ulertzen ez duten bidaiarien kalte. Euskararen erabileraren normalkuntza sustatzea ondo dago, baina Euskadiko herritar gehienak euskaldunak ez direnez, errespetu bat zor zaie gaztelerari mesprezu ez eginez.
Beste aldetik, lanpostu finkoetara heltzeko euskara hitz egiteko edota ikasteko beharra ulergarria eta benetan beharrezkoa da hizkuntza parekotasuna bermatzeko eta barne-kohesioa mantentzeko. Bi aldeen partetik esfortzu bat behar da. Hizkuntzen arteko gorroto mutuak ez du inolako baliorik, Euskadiko herritarron artean sentimendu hori bera zabaltzeko ez bada.
